De incisie is de insnede die gemaakt moet worden om de protheses in de borst te kunnen plaatsen. Het is de plek waar het litteken komt na de borstvergroting. De incisie kan op verschillende plaatsen worden gemaakt. litteken borstvergrotingMeestal wordt de incisie in de borstplooi gemaakt maar soms wordt hier een andere plaats voor gebruikt. De plaatsen die gebruikt worden om de protheses bij een borstvergroting in te brengen worden hieronder besproken waarbij eventuele specifieke voordelen en nadelen worden vermeld.

De borstvergroting via de borstplooi

Bij de meeste borstvergrotingen wordt de incisie gemaakt onder de borstplooi. Deze incisie is ongeveer 4 a 5 centimeter groot. Dat dit de meest gebruikte plaats is voor de incisie heeft te maken met een aantal voordelen van deze methode:

 

  • Deze plaats geeft de plastisch chirurg het beste zicht op de holte waarin de prothese geplaatst moet worden (de pocket) zodat deze plaatsing met meer precisie plaats kan vinden en bovendien de kans op nabloedingen veel lager is.
  • Deze toegang biedt de mogelijkheid om ook grotere siliconengevulde protheses te plaatsen.
  • Omdat het litteken in de borstplooi is gelegen onder de borst is deze zeer onopvallend. Wel moet hierbij worden aangetekend dat de ligging van deze plooi door de ingreep zelf wordt verplaatst. De chirurg moet van deze nieuwe ligging van de plooi een zo goed mogelijke schatting maken. Dat het litteken exact in de nieuwe borstplooi komt te liggen kan niet altijd worden gegarandeerd. Sommige klinieken hanteren echter speciale technieken om het litteken toch in de overgrote meerderheid van de gevallen perfect in de nieuwe borstplooi te krijgen.

Via de tepel

De incisie wordt geplaatst op de overgang van tepelhof naar de normale huid. Omdat dit een natuurlijke overgang is valt het litteken weinig op. Het nadeel van deze methode is echter dat de insnede klein is. Er kunnen daardoor alleen met water gevulde protheses worden ingebracht (omdat deze leeg geplaatst worden en daarna pas worden opgevuld) of kleine siliconengevulde protheses.

Andere nadelen zijn dat de kans op gevoelsstoornissen in de tepel als gevolg van het doorsnijden van kleine gevoelszenuwen bij deze methode het grootst is en ook de kans op infectie wat groter is omdat de nabij liggende borstklier steeds bacteriën bevat.

Tot slot is bij deze methode er een kleine kans op beschadiging van de melkklier.

Vergroting via de oksel

Ook via de oksels kan een borstvergroting worden uitgevoerd. In vergelijking tot de incisies via de tepel en de borstplooi geeft deze methode minder goed zicht voor de chirurg op de holte waar de prothese geplaatst moet worden. Bovendien bestaat bij deze methode de kans dat de protheses naar boven gaan verplaatsen.

Bij deze methode komt het litteken dus niet bij de borst zelf te liggen echter bedacht moet worden dat bij problemen alsnog een incisie in de borstplooi moet worden gemaakt om zodoende toch beter zicht op de situatie te krijgen.

Het litteken in de oksel kan heel onopvallend zijn (mits de incisie niet te veel naar voren wordt gemaakt) mede omdat de oksels meestal niet direct getoond worden. Wel is het zo dat littekens in oksels moeilijker genezen. Een andere overweging (als het gaat om de plaats van het litteken) kan zijn dat dames over het algemeen meer met de oksels bloot lopen dan met de borsten zelf en het litteken in de oksel dus vaker gezien wordt.

Bij een borstvergroting via de oksel worden de lymfebanen van de borst naar de oksel doorgesneden. Dit heeft gevolgen indien later borstkanker zou worden geconstateerd.